Terapia psychologiczna dziecka jest nastawiona na rozwijanie kompetencji społeczno-emocjonalnych. Celem terapii psychologicznej jest:

  • nauka nazywania i rozpoznawania emocji u siebie i innych,
  • rozwijanie umiejętności rozumienia sytuacji społecznych, norm i zasad,
  • praca z wykorzystaniem teorii umysłu,
  • kształtowanie zdolności do radzenia sobie w sytuacjach subiektywnie trudnych,
  • rozwijanie umiejętności radzenia sobie z lękiem i stresem,
  • dostarczanie nowych, konstruktywnych sposobów radzenia sobie ze złością,
  • elementy treningu zastępowania agresji,
  • praca nad adekwatną samooceną, budowanie spójnego poczucia własnej wartości, wzmacnianie wiary we własne możliwości,
  • kształtowanie postawy asertywnej,
  • rozwijanie umiejętności związanych z komunikacją interpersonalną,
  • rozwijanie kreatywności.

Terapia psychologiczna kierowana jest do dzieci, które:

  • nie osiągnęły gotowości szkolnej w obszarze kompetencji emocjonalnych,
  • zdolności społeczno-emocjonalne są poniżej normy charakterystycznej dla danego wieku,
  • mają trudności o podłożu emocjonalnym,
  • mają ograniczone możliwości wglądu przez co nie kwalifikują się do prowadzenia psychoterapeutycznego, natomiast są w stanie z powodzeniem skorzystać z technik psychoedukacji,
  • wymagają stymulowania rozwoju kompetencji społeczno-emocjonalnych z uwagi na stwierdzone całościowe zaburzenia w rozwoju, np. Zespół Aspergera, Autyzm.